- wypleniać
- глаг.• выводить* * *wyplenia|ć\wypleniaćny несов. 1. выводить, истреблять;2. перен. искоренять; ср. wyplenić+
2. wykorzeniać
* * *wypleniany несов.1) выводи́ть, истребля́тьSyn:wykorzeniać 2)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wypleniać
Смотреть что такое "wypleniać" в других словарях:
wypleniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypleniaćam, wypleniaća, wypleniaćają, wypleniaćany {{/stl 8}}– wyplenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypleniaćnię, wypleniaćni, wypleniaćpleń, wypleniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… … Słownik języka polskiego
prostować — ndk IV, prostowaćtuję, prostowaćtujesz, prostowaćtuj, prostowaćował, prostowaćowany 1. «czynić prostym, równym coś krzywego, zgiętego, nierównego itp.; nadawać czemuś prosty kierunek; wyprostowywać, wyrównywać, wygładzać» Prostować zgięty gwóźdź … Słownik języka polskiego
wyplenić — dk VIa, wyplenićnię, wyplenićnisz, wyplenićpleń, wyplenićnił, wyplenićniony wypleniać ndk I, wyplenićam, wyplenićasz, wyplenićają, wyplenićaj, wyplenićał, wyplenićany «zniszczyć coś rosnącego, pleniącego się; wyrwać z korzeniami» Wyplenić zielsko … Słownik języka polskiego
